جولان شیطان پرستان در فیلم «بچه رمزی»
تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۹۳۱۸۰
محمد‌جواد اتابکی، کارشناس و پژوهشگر حوزه فرهنگ و هنر در برنامه «نقد آورد» رادیو نمایش درباره فیلم فیلم «بچه رزمری» ساخته رومن پولانسکی گفت: فیلم به صورت جدی برگرفته از آیین مسیحیت است. کلاً هالیوود نوع نگاهش به شیطان و مسئله شر مسیحی است که به ادیان ابراهیمی دیگر تعمیم می‌دهد.
اتابکی ادامه داد: اما تا اینکه مراسم شیطان‌پرستی شروع می‌شود، زن معصومیتی پیدا می‌کند و شبیه راهبه‌ها می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با بیان اینکه در آیین مسیحیت شیطان تجسد می‌یابد، افزود: یعنی شیطان به زبان عامیانه پادشاه دوزخ است و بعد از طریق دست‌اندرکارانش زمین را اداره می‌کند. همان‌گونه که خداوند در آسمان است و از طریق واسطه‌هایش زمین را اداره می‌کند. در نهایت مسئله تقابل خیر و شر شکل می‌گیرد.
امیر‌حسن ندایی، کارشناس سینمایی درباره مفهوم سنت گفت: رابطه میان خیر و شر در فیلم «بچه رزمری» نکته مهمی است. تعریف خیر و شر در اینجا مورد مناقشه قرار می‌گیرد. چون آپارتمان این زوج در طبقه هفتم قرار دارد. اعدادی مثل ۳، ۷،۹ و ۶ اعداد مهمی هستند که در حوزه کارکرد‌های دینی می‌بینیم.
وی با بیان اینکه پولانسکی در این فیلم از آن سو به مفهوم دین نگاه می‌کند، افزود: بنابراین هم مورد حمله کاتولیک‌ها قرار می‌گیرد و هم مورد هجمه شیطان‌پرستان قرار می‌دهد. شیطان‌پرستان معتقد بودند که پولانسکی ناگفته‌های این شیطان را مطرح کرده است. در انجیل بخشی به نام مکاشفات یوحنا وجود دارد. در این بخش یوحنا یکی از حواریون مسیحی است که در یک مکاشفه‌ای وقایع روز قیامت را تعریف می‌کند.
این کارشناس سینمایی افزود: در یکی از بخش‌های مکاشفه یوحنا به تولد فرزند شیطان اشاره می‌کند که فرزند شیطان در یک جایگاه برجسته‌ای متولد می‌شود و او یک نشان بر بدنش دارد که سه تا شش است. در این فیلم زن خانواده که خانم میا فارو نقشش را بازی می‌کند، زن بسیار ساده است که به مفاهیم دینی کاتولیک پایبند است. او به عنوان کسی که قرار است فرزند شیطان را به دنیا بیاورد، بدون اینکه خودش بداند، انتخاب می‌شود.
ندایی توضیح داد: به دنیا آوردن فرزند شیطان از یک زنِ سنتیِ، آرام، پاک و مهربان و پدر شیطان وجه آن سوی با مفهوم مسیح دارد. چون مسیح هم در روایت‌های مسیحی پدرش خداوند و مادرش حضرت مریم است.
گفته می‌شود که اعضای فرقه منسون که به «خانواده منسون» مشهور بودند سال ۱۹۶۹ دست به جنایتی هولناک زدند و در آن هفت نفر را به قتل رساندند.
یکی از قربانیان شارون تیت بازیگر سرشناس هالیوود و همسر باردار رومن پولانسکی کارگردان برنده جایزه اسکار بود. او در خانه‌اش به همراه چهار نفر دیگر با ضربات چاقو به قتل رسید. اعضای «خانواده منسون» فردای آن روز نیز یک زوج ثروتمند را در لس‌آنجلس کشتند.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیونمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: پولانسکی شیطان پرستی کاتولیک فرزند شیطان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۹۳۱۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جولان اولین اتوبوس‌های فرنگی در پایتخت | کرایه هر مسافر ۳شاهی
همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: در دوران مشروطه بابت سوار شدن به اتوبوس از مسافر ۳شاهی کرایه می‌گرفتند. به‌تدریج استقبال مردم برای استفاده از این وسیله نقلیه جدید زیاد شد و چند تاجر دیگر هم چندین دستگاه اتوبوس به ایران آوردند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
اتوبوس‌های شرکت کانادایی که اولین شرکت در این حوزه به حساب می‌آمد از نوع "برلیه" بود و مثل قطار به چند کوپه تقسیم می‌شد؛ دو کوپه اول و دوم مخصوص نشستن مسافران بود و کوپه آخر هم که عقب اتوبوس واقع می‌شد، برای سرپایی‌ها بود. دومین موسسه‌ای که عهده‌دار اداره اتوبوسرانی تهران شد، یک کمپانی روسی به نام "آفتو ایران" با اتوبوس‌های مدل بوسینگ بود و سومین موسسه هم شرکت "اسگل لاوی" آمریکایی با اتوبوس‌هایی از نوع شورلت بود که صندلی‌هایش برعکس صندلی‌های اتوبوس‌های موسسات گذشته که پشت سر هم بود، روبه‌روی هم قرار داشت.
جالب اینکه این موسسه به شیوه اتوبوسرانی شهرهای اروپایی اداره می‌شد و از نظر سازمان اداری و انتظامی، تقریبا شبیه اتوبوسرانی فعلی بود. آن دوران بلیت، داخل اتوبوس فروخته می‌شد و رانندگان، لباس مخصوص پوشیده و زنگار به ساق پا بسته و کلاه کاسکت به سر می‌گذاشتند.
اتوبوسرانی تهران تا سال۱۳۱۰ توسط شرکت‌های خارجی اداره می‌شد، ولی از اواخر این سال به مدیران ایرانی تحویل داده شد: «در مدت فعالیت آنها چندین خط به خطوط تهران اضافه شد، هرچند برخی اوقات مردم از نحوه خدمات‌دهی گله‌مند بودند. با توجه به این موضوعات در نهایت در سال ۱۳۳۵ دولت تصمیم گرفت برای یکپارچه‌سازی و ساماندهی وضعیت جابه‌جایی مسافران، نخستین شرکت واحد اتوبوسرانی را در چهاردهم تیرماه دایر کند.»
کد خبر 848042 برچسب‌ها هویت شهری تهران حمل و نقل شهری
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت